Wauw. Wat ben ik blij dat ik meegegaan ben naar Mendoza.

Woensdagavond was het zover: met de bus naar Mendoza. Ik ging met Lidi mee naar de terminal, maar zij had een andere bus en een ander hostel, met een vriend van haar, dus nadat zij in de bus was gestapt heb ik haar niet meer gezien. Bij de terminal had ik afgesproken met Roos en Helen, die dezelfde bus hadden. De bus vertrok om 22:10 en we kwamen rond 07:30 denk ik aan in Mendoza. Op een paar keer wakker worden met last van mijn nek na kon je best goed slapen in de bus, gelukkig. Bij aankomst heb ik de Amerikaanse meid (Marie) en Franse meid (Marion) ontmoet die met ons mee gingen.

Donderdag zijn we onze spullen gaan dumpen bij het hostel en daarna een rondje gaan lopen om een plan te maken. Eerst even ontbijten aangezien het toen alweer bijna 10 uur was. Bij een informatiepunt hebben we uiteindelijk de tip gekregen om donderdag al wijngaarden te bezoeken, aangezien het waarschijnlijk erg druk zou worden vanwege Pasen en er een aantal misschien ook (eerder) dicht zouden gaan. Dus wij pakten de bus naar Maipú en huurden daar wat fietsen om daar rond te banjeren. Twee meiden uit Rosario (Cristina en Andrea) vertrokken tegelijk met ons, om vervolgens de hele dag met ons mee te rijden en dezelfde dingen te bezoeken. Dat was wel heel leuk en gezellig. Omdat een aantal wijngaarden al gesloten was, hebben we er één incl. tour bezocht en daarnaast een proeverij gehad in een chocolatería die ook van alles met olijven deed, waarna we doorfietsten naar een gezellige "Beer Garden". Daar hebben we even gezeten, gegeten en gedronken om net op tijd (lees: iets te laat) de fietsen terug te brengen.

Vrijdag hadden we eigenlijk nog niet veel gepland, op een paardrijtocht om 17:00 na. We zijn gaan lopen naar het park, waar een mooi uitzichtpunt op een bergje scheen te zijn. Eenmaal bij de betreffende berg aangekomen, hebben we toch bedacht dat het eigenlijk wel veel te gek was om die berg op te gaan, aangezien het nog zeker een halfuur zou duren en we ook al ruim een uur aan het lopen waren. Toen hebben we in het park maar gewoon onze sandwiches opgegeten, een ijsje gekocht en zijn we met de taxi naar het hostel teruggegaan.

Bij het hostel aangekomen, bleek dat op de prijzenlijst stond dat de paardrijtocht om 17:00 zou beginnen, maar op onze voucher 15:00 stond. Ze hadden ons dus al willen ophalen. We moesten snel omkleden en spullen pakken, want over 5 minuten zouden ze terug zijn om het nogmaals te proberen. Gelukkig leken ze er niet al te nijdig om, en wat waren wij achteraf blij dat we het niet hebben gemist! Wat een mooie ervaring. Een beetje eng in het begin, ik heb niet hele goede herinneringen aan paardrijden, maar ik wist al wel dat deze paarden natuurlijk wat gewend zijn en we geen gekke capriolen zouden gaan uithalen met ze. Dat bleek ook wel. Mijn paard heette Rata, rat in het Spaans (de man zei zelf al: I didn't pick their names). Hoewel een aantal paarden een beetje koppig waren soms, hadden de meesten, waaronder mijn rat, alleen aansturing nodig als ze wat sneller moesten gaan. Het was echt heel gaaf.
Toen we terugkwamen moesten we wachten op de volgende groep, om daarna met zijn allen van de asado (barbecue) te eten. In de tussentijd konden we langs een wijngaard in de buurt gaan, misschien zou die open zijn. Dat liet vooral Helen zich geen tweede keer zeggen. Een werknemer daar was zo vriendelijk om ons een gratis "informele" tour te bieden, en dat was weer erg leuk. Deze tour/dit bedrijf was nog mooier dan de ander. Hij liet ons zelfs proeven hoe het druivensap van een paar dagen oud, een week oud en een paar weken oud smaakte. Stiekem zou ik willen dat ze dat sap van een week oud in een wijnfles gooien, lekker zoet. Die van een paar weken oud was echt al rode wijn: niet echt mijn ding.
Daarnaast kregen we ook nog eens 3 soorten wijn te proeven nadat we het hele bedrijf gezien hadden. We hebben die man dus maar even een flinke fooi gegeven, waarna hij ons ook nog eens met zijn allen (ong. 10 man) terugbracht in zijn pickup truck!

Eenmaal terug hebben we lekker van de asado gegeten en zijn we teruggebracht naar het hostel. Daar zouden we even een dutje doen om daarna uit te gaan, de avond ervoor waren we er namelijk weer achter gekomen hoe laat ze hier in Argentinië uitgaan. Om 2:00 's nachts werden we wakker en besloten Helen, Roos en ik de stad in te gaan. Toen de Irish Pub waar we donderdag ook even hadden gezeten ging sluiten, kregen we te horen dat "La Reserva" wel een leuke plek was om onze avond te vervolgen. Uiteindelijk kwam we rond 6:00 weer in het hostel aan.

Zaterdag hadden we gepland voor een dagje warmwaterbronnen. Erg mooi en hoewel het niet zo heel lekker weer was, was het water gelukkig wel erg lekker (misschien zelfs des te lekkerder). We kwamen daar ook Cristina en Andrea weer tegen. Uiteindelijk zijn we naar het hostel teruggegaan en daar nog even gezeten, voor we weer naar de terminal zouden gaan om terug te keren naar Córdoba.

Onze plekken in deze bus waren nog beter dan die van de terugreis. Bovenin, helemaal vooraan. Ideaal. Er werd een film gestart (American Sniper, spaanse ondertiteling dus daardoor gelukkig engelse audio) die ik en Helen zo goed als af hebben gezien. Ik moet toegeven dat mijn ogen op het einde soms dichtvielen en ik daardoor een aantal stukjes heb gemist, waaronder de laatste 5 minuten ofzo (de belangrijkste) , maar dat kijk ik nog wel een keer terug. Verder mooie film. Daarna goed kunnen slapen in deze bus.

Zondagochtend kwam ik aan bij het gastgezin en kon ik snel gaan douchen, want we zouden al vrij snel weer weggaan. Het was immers alweer Paaszondag! We gingen lunchen met een groot deel van de familie van Nora en Daniel. Ze hadden een asado aangeslingerd en wat salades klaargemaakt. Het was allemaal erg lekker, maar ook erg veel, en over alles zeiden ze: "Probá, probá", dus toch maar weer een stukje proberen. Uiteindelijk kregen we ook nog een apart dessert wat eigenlijk best lekker was (ik denk dat het budín de pan was, maar weet het niet zeker meer). Uiteindelijk zag Nora blijkbaar dat Lidi en ik vrij moe waren, want zonder dat een van ons iets gezegd had, besloot ze ons naar huis te brengen en bleven ze zelf nog even daar. Op zich was dat helemaal geen slechte zet, zo heb ik even flink wat kunnen slapen en uitrusten.

Vandaag is het weer maandag en hier bestaat Tweede Paasdag niet, dus gewoon weer lessen gehad. Geen nieuwe studenten deze week. Waarschijnlijk krijgen we vanaf morgen een andere docent, om het af te wisselen. Op zich vinden wij dat wel fijn, soms is onze docent een beetje bijzonder en vergist ze zich bijvoorbeeld vrij vaak in haar uitleg. Verder heb ik net even een videochat gehad met de groep die bij Robèr zit. Ik vind het wel jammer dat ik kermis mis hoor! Maar ik heb nu toch even kunnen zien hoe het daar is en een klein beetje sfeer meegeproefd, dus dat is wel fijn.

Dat was het voor nu, besos de Argentina!