En toen was mijn laatste week opeens ook alweer om. Zit op dit moment in het vliegtuig naar Buenos Aires! Ik heb expres een heel tijdje niet geschreven want ik had geen zin en dacht al dat ik dat lekker op de terugreis kon doen. Waarschuwing: het kan hierdoor een ontzettend lang verhaal worden, excuus.

Want: vorig weekend was ik natuurlijk naar het Noorden. Ook weer een beleving die ik koester. Ten eerste omdat het dat weekend echt hondenweer was in Córdoba, veel regen heb ik gehoord, en zoals je op bijvoorbeeld mijn foto op de zoutvlakten (Facebook) kan zien was er in het Noorden een blauw hemeltje met een flinke zon! Ten tweede omdat de cultuur daar echt wel anders was dan wat ik tot nog toe gezien had (vooral ook omdat we in kleinere dorpjes zijn geweest i.p.v. in steden). Kleine dorpjes in bergachtige landschappen, vriendelijke mensen en schattig uitziende huisjes. Het had een beetje de 'Zuid-Amerikaanse' uitstraling waarvan Roos toevallig in die week ervoor zei dat ze die minder zag dan verwacht.

Vrijdag ging ik dus op pad, met het vliegtuig. 'Business class' wel geinig om mee te maken maar niet heel bijzonder (doei geld, haha). Eenmaal in Salta sprak ik met Marie af op de main plaza van Salta. Die ook even gezien dus. Samen vrijwel direct een busticket gehaald voor naar Tilcara, waar Marie een hostel had geregeld. Even besproken wat we gingen doen: sowieso zoutvlakten en heuvel van 7 kleuren, en die andere dag? Marie had de optie Tilcara: 3,5 uur in de bus heen, 3,5 uur in de bus terug... Maar in haar reisgids stond dat het mooi was, inclusief de reis ernaartoe, dus wie zijn wij om dat in twijfel te trekken. Tuurlijk gingen we naar Iruya!

De nacht van vrijdag op zaterdag kwamen we rond 2 uur 's nachts aan. Gelukkig hadden we in de bus al een beetje geslapen, want omdat we een lange dag gepland hadden zaterdag, stonden we vroeg op om om 8:00 alweer de bus naar Iruya te pakken. Die was in eerste instantie propvol, dus moesten we staan... Gelukkig veroverden we na een tijdje een zitplek, want met 3,5 uur staan had ik niet echt kunnen genieten van het uitzicht. Het was een (lange) route door de bergen, met soms enge weggetjes, waardoor we uiteindelijk bij het dorpje in the middle of nowhere aankwamen. Het had een kerkje en een uitzichtpunt voor zover we gezien hebben, niet heel bijzonder dus. Maar ik moet toegeven dat het wel een mooie omgeving was, een mooie route was en toch wel een interessant iets is, zo'n geïsoleerd dorp in de bergen. Eenmaal terug in Tilcara hebben we even wat gegeten met onze nieuwe kamergenote uit Nieuw Zeeland en gaan slapen, want...

Zondag gingen we weer vroeg opstaan! Yes, altijd leuk. Nee, het was het wel waard. We kwamen rond 8 uur/half 9 denk ik aan in Purmamarca, wat aan de voet van de 'cierro de siete colores' ligt, de heuvel van zeven kleuren. Het zou in ons land een berg heten trouwens. Ook konden we vanuit hier naar de zoutvlakten, de 'salinas grandes'. Omdat het nog vroeg was, konden we echter pas met een tour mee om 10:20. Hierdoor gingen we eerst maar de berg/heuvel bekijken, wat achteraf fijn was, omdat er op dat tijdstip natuurlijk ook minder toeristen waren. Daarna hebben we nog een koppie kunnen doen en wat winkeltjes/kraampjes bezocht. Superleuke kraampjes trouwens, lekker kleurrijk Zuid-Amerikaans! Om 10:20 gingen we dus met een tour mee. Wij mochten voorin zitten hihi. De tourman stopte op de heenweg een aantal keer zodat we foto's konden maken van het uitzicht in de bergen. Op de zoutvlakten hadden we een uur de tijd. De vlakte was in tweeën gesplitst: de ene helft was enorm wit maar vrij eentonig en de andere helft meer richting zandkleur, maar met hele mooie 'salt pools'. Joost mag weten hoe dat in het Nederlands is. We hebben een halfuur per helft genomen en voornamelijk foto's gemaakt, want goh, wat moet je er anders doen?

Toen we daarvan terugkwamen hebben we eigenlijk alleen nog maar gewacht op de bus naar Jujuy, en vanuit Jujuy ging onze nachtbus terug naar ons Córdoba.

Oké. Maandag weinig gedaan. Uitrusten, bellen met Koen, bellen met mams en paps en slapen ofzo.

Dinsdagmiddag ook vrij weinig om eerlijk te zijn. Ik ging naar Patio Olmos, een soort supergroor winkelcentrum, om kaartjes voor de bioscoop te kopen. Ohja, het regende de hele dag, dus ik moest ook op zoek naar een paraplu. Overigens de enige dag dat ik die gebruikt heb gelukkig. En dinsdagavond ging ik met Roos, Mariana en Justin naar de bioscoop: de film 'Eddie the Eagle'. Erg leuke film en heel raar om te bedenken dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.

Woensdag zouden we naar Carlos Paz, maar omdat Lidi en ik het tentamen om ons niveau te bepalen donderdag zouden hebben, ging ik na de les vrijwel direct naar huis om alles nog even tien keer door te nemen.

Donderdag had ik dus eerst het tentamen. Ik zou 's middags weer wat met Antonela afspreken, maar 's ochtends liet ze me weten dat het niet ging lukken. Dus zou ik met Roos, Mariana en Justin meegaan. Uiteindelijk besloten we om met een deel van de Braziliaanse meiden een chocoladetaart te gaan halen (met als reden dat ik van die toets af was, alsof een reden nodig is) en die hebben we bij Flávia thuis opgegeten. Dat was lekkerrrr.

Vrijdag zouden we naar Carlos Paz in plaats van woensdag, maar Roos had niet zo'n zin meer en Lidi besloot ook niet te gaan, dus leek het mij leuker om met Roos en Mariana mee te gaan bowlen. Ik won. Met heel weinig punten. 's Avonds ben ik met Roos, Thays, Flávia en Carla uitgeweest, wat enorm gezellig was. Alleen op het eind zo raar. Was de hele dag eigenlijk al heel raar om iedereen gedag te zeggen, terwijl je zo'n leuke tijd hebt gehad met ze. Eenmaal thuis voelde dat toch heel raar. Ook Lidi was toen al weg, die had zo'n vroege vlucht dat ze rond 2:30 naar het vliegveld was vertrokken.

Tenslotte had ik besloten om vanochtend dan in mijn eentje toch nog even een snel bezoekje te brengen aan Carlos Paz. Ben wel blij dat nog even meegepikt te hebben voordat ik naar huis ging. En toen stond rond 4 uur 's middags de taxi voor. Om mij naar het vliegveld te brengen. Fucker. Gedag gezegd tegen de enige personen waar ik dat nog niet tegen had gedaan: Nora en Daniel. Toch wel pittig die twee.

We zijn nu aan het landen in B.A.! Over 4 uur heb ik mijn vlucht naar Madrid, daar kom ik zondag 17:00 lokale tijd aan, nog even overnachten en maandagochtend naar Amsterdam! Hoewel ik Córdoba en de mensen daar ga missen, heb ik wel zin iedereen in Nederland weer te zien hoor.

We zijn overigens geland.

Ps. Foto's gaan hem niet meer worden, veel te veel gedoe zonder computer etc. Op aanvraag heb ik ze natuurlijk hehe.