A la vuelta a Holanda

En toen was mijn laatste week opeens ook alweer om. Zit op dit moment in het vliegtuig naar Buenos Aires! Ik heb expres een heel tijdje niet geschreven want ik had geen zin en dacht al dat ik dat lekker op de terugreis kon doen. Waarschuwing: het kan hierdoor een ontzettend lang verhaal worden, excuus.

Want: vorig weekend was ik natuurlijk naar het Noorden. Ook weer een beleving die ik koester. Ten eerste omdat het dat weekend echt hondenweer was in Córdoba, veel regen heb ik gehoord, en zoals je op bijvoorbeeld mijn foto op de zoutvlakten (Facebook) kan zien was er in het Noorden een blauw hemeltje met een flinke zon! Ten tweede omdat de cultuur daar echt wel anders was dan wat ik tot nog toe gezien had (vooral ook omdat we in kleinere dorpjes zijn geweest i.p.v. in steden). Kleine dorpjes in bergachtige landschappen, vriendelijke mensen en schattig uitziende huisjes. Het had een beetje de 'Zuid-Amerikaanse' uitstraling waarvan Roos toevallig in die week ervoor zei dat ze die minder zag dan verwacht.

Vrijdag ging ik dus op pad, met het vliegtuig. 'Business class' wel geinig om mee te maken maar niet heel bijzonder (doei geld, haha). Eenmaal in Salta sprak ik met Marie af op de main plaza van Salta. Die ook even gezien dus. Samen vrijwel direct een busticket gehaald voor naar Tilcara, waar Marie een hostel had geregeld. Even besproken wat we gingen doen: sowieso zoutvlakten en heuvel van 7 kleuren, en die andere dag? Marie had de optie Tilcara: 3,5 uur in de bus heen, 3,5 uur in de bus terug... Maar in haar reisgids stond dat het mooi was, inclusief de reis ernaartoe, dus wie zijn wij om dat in twijfel te trekken. Tuurlijk gingen we naar Iruya!

De nacht van vrijdag op zaterdag kwamen we rond 2 uur 's nachts aan. Gelukkig hadden we in de bus al een beetje geslapen, want omdat we een lange dag gepland hadden zaterdag, stonden we vroeg op om om 8:00 alweer de bus naar Iruya te pakken. Die was in eerste instantie propvol, dus moesten we staan... Gelukkig veroverden we na een tijdje een zitplek, want met 3,5 uur staan had ik niet echt kunnen genieten van het uitzicht. Het was een (lange) route door de bergen, met soms enge weggetjes, waardoor we uiteindelijk bij het dorpje in the middle of nowhere aankwamen. Het had een kerkje en een uitzichtpunt voor zover we gezien hebben, niet heel bijzonder dus. Maar ik moet toegeven dat het wel een mooie omgeving was, een mooie route was en toch wel een interessant iets is, zo'n geïsoleerd dorp in de bergen. Eenmaal terug in Tilcara hebben we even wat gegeten met onze nieuwe kamergenote uit Nieuw Zeeland en gaan slapen, want...

Zondag gingen we weer vroeg opstaan! Yes, altijd leuk. Nee, het was het wel waard. We kwamen rond 8 uur/half 9 denk ik aan in Purmamarca, wat aan de voet van de 'cierro de siete colores' ligt, de heuvel van zeven kleuren. Het zou in ons land een berg heten trouwens. Ook konden we vanuit hier naar de zoutvlakten, de 'salinas grandes'. Omdat het nog vroeg was, konden we echter pas met een tour mee om 10:20. Hierdoor gingen we eerst maar de berg/heuvel bekijken, wat achteraf fijn was, omdat er op dat tijdstip natuurlijk ook minder toeristen waren. Daarna hebben we nog een koppie kunnen doen en wat winkeltjes/kraampjes bezocht. Superleuke kraampjes trouwens, lekker kleurrijk Zuid-Amerikaans! Om 10:20 gingen we dus met een tour mee. Wij mochten voorin zitten hihi. De tourman stopte op de heenweg een aantal keer zodat we foto's konden maken van het uitzicht in de bergen. Op de zoutvlakten hadden we een uur de tijd. De vlakte was in tweeën gesplitst: de ene helft was enorm wit maar vrij eentonig en de andere helft meer richting zandkleur, maar met hele mooie 'salt pools'. Joost mag weten hoe dat in het Nederlands is. We hebben een halfuur per helft genomen en voornamelijk foto's gemaakt, want goh, wat moet je er anders doen?

Toen we daarvan terugkwamen hebben we eigenlijk alleen nog maar gewacht op de bus naar Jujuy, en vanuit Jujuy ging onze nachtbus terug naar ons Córdoba.

Oké. Maandag weinig gedaan. Uitrusten, bellen met Koen, bellen met mams en paps en slapen ofzo.

Dinsdagmiddag ook vrij weinig om eerlijk te zijn. Ik ging naar Patio Olmos, een soort supergroor winkelcentrum, om kaartjes voor de bioscoop te kopen. Ohja, het regende de hele dag, dus ik moest ook op zoek naar een paraplu. Overigens de enige dag dat ik die gebruikt heb gelukkig. En dinsdagavond ging ik met Roos, Mariana en Justin naar de bioscoop: de film 'Eddie the Eagle'. Erg leuke film en heel raar om te bedenken dat het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.

Woensdag zouden we naar Carlos Paz, maar omdat Lidi en ik het tentamen om ons niveau te bepalen donderdag zouden hebben, ging ik na de les vrijwel direct naar huis om alles nog even tien keer door te nemen.

Donderdag had ik dus eerst het tentamen. Ik zou 's middags weer wat met Antonela afspreken, maar 's ochtends liet ze me weten dat het niet ging lukken. Dus zou ik met Roos, Mariana en Justin meegaan. Uiteindelijk besloten we om met een deel van de Braziliaanse meiden een chocoladetaart te gaan halen (met als reden dat ik van die toets af was, alsof een reden nodig is) en die hebben we bij Flávia thuis opgegeten. Dat was lekkerrrr.

Vrijdag zouden we naar Carlos Paz in plaats van woensdag, maar Roos had niet zo'n zin meer en Lidi besloot ook niet te gaan, dus leek het mij leuker om met Roos en Mariana mee te gaan bowlen. Ik won. Met heel weinig punten. 's Avonds ben ik met Roos, Thays, Flávia en Carla uitgeweest, wat enorm gezellig was. Alleen op het eind zo raar. Was de hele dag eigenlijk al heel raar om iedereen gedag te zeggen, terwijl je zo'n leuke tijd hebt gehad met ze. Eenmaal thuis voelde dat toch heel raar. Ook Lidi was toen al weg, die had zo'n vroege vlucht dat ze rond 2:30 naar het vliegveld was vertrokken.

Tenslotte had ik besloten om vanochtend dan in mijn eentje toch nog even een snel bezoekje te brengen aan Carlos Paz. Ben wel blij dat nog even meegepikt te hebben voordat ik naar huis ging. En toen stond rond 4 uur 's middags de taxi voor. Om mij naar het vliegveld te brengen. Fucker. Gedag gezegd tegen de enige personen waar ik dat nog niet tegen had gedaan: Nora en Daniel. Toch wel pittig die twee.

We zijn nu aan het landen in B.A.! Over 4 uur heb ik mijn vlucht naar Madrid, daar kom ik zondag 17:00 lokale tijd aan, nog even overnachten en maandagochtend naar Amsterdam! Hoewel ik Córdoba en de mensen daar ga missen, heb ik wel zin iedereen in Nederland weer te zien hoor.

We zijn overigens geland.

Ps. Foto's gaan hem niet meer worden, veel te veel gedoe zonder computer etc. Op aanvraag heb ik ze natuurlijk hehe.

Semana tranquila: Alta Gracia, Parque Sarmiento y cerveza

Hola!

Op dit moment ben ik even tijd aan het doden om zometeen naar het vliegveld te gaan. Ik vlieg zometeennamelijk naar Salta om naar een hostel in Tilcara te gaan. Marie (die mee was naar Mendoza) is daar nu al en samen gaan we de zoutvlakten en de heuvel van 7 kleuren bezoeken, en misschien nog wel meer!

Deze week merkte ik toch wel dat het afscheid hier ook al nabij komt. Helen is nu bijvoorbeeld opeens weg en voor mij zijn het ook nog maar 8 daagjes hier... Hoewel ik ook wel zin heb om naar huis te gaan, gaat het wel erg snel allemaal. Maar dat is wel een goed teken.

Om die reden heb ik voor deze weken nog een aantal dingen die ik wilde doen, waaronder Alta Gracia bezoeken. Maandag hadden Roos, Lidi en ik overlegd dat we dat wel op dinsdag konden doen, dus na de lessen zijn we naar de busterminal gegaan. Eenmaal aangekomen zijn we op zoek gegaan naar het museum Casa de Che Guevara, wat (heel toevallig) vroeger het huis van Che Guavara was toen hij jong was. Dat was wel interessant om te zien. Ik moet toegeven dat ik niet veel over hem wist en nu ook alweer een deel ben vergeten (zo veel informatie), maar het was wel duidelijk dat hij een behoorlijk onstuimig leven heeft gehad. Na dit bezoek zijn we in het centrum even rond gaan lopen en een ijsje gegeten, om vervolgens maar naar huis te gaan, want we hadden een behoorlijke stapel huiswerk.
We hebben overigens sinds dinsdag een nieuwe docente. Aangezien Lidi na het vertrek van Helen nog maar als enige in haar klas zat, is ze bij onze klas gekomen en bij wijze van afwisseling voor ons hebben we nu haar docente. Ik denk dat ik voor de hele klas spreek dat dat eigenlijk een heel fijn nieuwtje was, omdat onze vorige docente soms een beetje onduidelijk / verwar(ren)d was en helemaal geen Engels sprak. Pamela daarentegen snapt best goed wat je bedoelt als je een woord even niet weet en het in het Engels vraagt.

Woensdag ben ik mijn vliegticket voor vanmiddag gaan regelen. Dat was een behoorlijk gedoe: ik heb geen creditcard en een andere manier van betalen lukte ook niet. Ik heb dus geld moeten pinnen en bij hun filiaal moeten betalen. Omdat ik vrij laat was met boeken waren er alleen nog maar Business Class stoelen haha, maarja, wat maakt mij op dit moment die 60 euro meer nou uit. Lijkt me wel weer een ervaring. Daarna ben ik gaan wandelen (goed voor je) naar de terminal en heb ik een busticket voor mijn terugreis gekocht. Ik ga in de nacht van zondag op maandag terug, om op tijd voor de lessen terug te zijn in Córdoba.

Voor donderdagmiddag hadden we afgesproken om te gaan picknicken in het park. Weer een pokkenend lopen, onderweg een pizzaatje gehaald en uiteindelijk aangekomen. Het is best wel een groot park, en hoewel we misschien maar een klein deel hebben gezien viel het niet heel erg mee. Er liepen bijvoorbeeld door het hele park ook wel wegen waar auto's over voorbijreden. Maar: het weer zat wel mee gelukkig.
Tijdens de lessen 's ochtends hadden we op Facebook gezien dat een aantal van de Braziliaanse meiden 's avonds naar een "Español y cerveza" evenement zouden gaan. Klonk ideaal, dus samen met Lidi maar besloten heen te gaan. De hele avond hebben we die meiden echter niet gezien, maar het was wel erg gezellig met wat lokale mensen en meiden uit de Verenigde Staten. Achteraf bleek dat de betreffende Braziliaanse meiden het niet konden vinden... Vanochtend beetje moe bij het wakker worden, aangezien we 1:00 thuis waren, maar het valt me allemaal mee.

En nu ben ik hier. Aan het wachten. Ik zal even kijken of ik wat foto's kan uploaden, anders doe ik dat maandag denk ik.

El fin de semana de Pascua

Wauw. Wat ben ik blij dat ik meegegaan ben naar Mendoza.

Woensdagavond was het zover: met de bus naar Mendoza. Ik ging met Lidi mee naar de terminal, maar zij had een andere bus en een ander hostel, met een vriend van haar, dus nadat zij in de bus was gestapt heb ik haar niet meer gezien. Bij de terminal had ik afgesproken met Roos en Helen, die dezelfde bus hadden. De bus vertrok om 22:10 en we kwamen rond 07:30 denk ik aan in Mendoza. Op een paar keer wakker worden met last van mijn nek na kon je best goed slapen in de bus, gelukkig. Bij aankomst heb ik de Amerikaanse meid (Marie) en Franse meid (Marion) ontmoet die met ons mee gingen.

Donderdag zijn we onze spullen gaan dumpen bij het hostel en daarna een rondje gaan lopen om een plan te maken. Eerst even ontbijten aangezien het toen alweer bijna 10 uur was. Bij een informatiepunt hebben we uiteindelijk de tip gekregen om donderdag al wijngaarden te bezoeken, aangezien het waarschijnlijk erg druk zou worden vanwege Pasen en er een aantal misschien ook (eerder) dicht zouden gaan. Dus wij pakten de bus naar Maipú en huurden daar wat fietsen om daar rond te banjeren. Twee meiden uit Rosario (Cristina en Andrea) vertrokken tegelijk met ons, om vervolgens de hele dag met ons mee te rijden en dezelfde dingen te bezoeken. Dat was wel heel leuk en gezellig. Omdat een aantal wijngaarden al gesloten was, hebben we er één incl. tour bezocht en daarnaast een proeverij gehad in een chocolatería die ook van alles met olijven deed, waarna we doorfietsten naar een gezellige "Beer Garden". Daar hebben we even gezeten, gegeten en gedronken om net op tijd (lees: iets te laat) de fietsen terug te brengen.

Vrijdag hadden we eigenlijk nog niet veel gepland, op een paardrijtocht om 17:00 na. We zijn gaan lopen naar het park, waar een mooi uitzichtpunt op een bergje scheen te zijn. Eenmaal bij de betreffende berg aangekomen, hebben we toch bedacht dat het eigenlijk wel veel te gek was om die berg op te gaan, aangezien het nog zeker een halfuur zou duren en we ook al ruim een uur aan het lopen waren. Toen hebben we in het park maar gewoon onze sandwiches opgegeten, een ijsje gekocht en zijn we met de taxi naar het hostel teruggegaan.

Bij het hostel aangekomen, bleek dat op de prijzenlijst stond dat de paardrijtocht om 17:00 zou beginnen, maar op onze voucher 15:00 stond. Ze hadden ons dus al willen ophalen. We moesten snel omkleden en spullen pakken, want over 5 minuten zouden ze terug zijn om het nogmaals te proberen. Gelukkig leken ze er niet al te nijdig om, en wat waren wij achteraf blij dat we het niet hebben gemist! Wat een mooie ervaring. Een beetje eng in het begin, ik heb niet hele goede herinneringen aan paardrijden, maar ik wist al wel dat deze paarden natuurlijk wat gewend zijn en we geen gekke capriolen zouden gaan uithalen met ze. Dat bleek ook wel. Mijn paard heette Rata, rat in het Spaans (de man zei zelf al: I didn't pick their names). Hoewel een aantal paarden een beetje koppig waren soms, hadden de meesten, waaronder mijn rat, alleen aansturing nodig als ze wat sneller moesten gaan. Het was echt heel gaaf.
Toen we terugkwamen moesten we wachten op de volgende groep, om daarna met zijn allen van de asado (barbecue) te eten. In de tussentijd konden we langs een wijngaard in de buurt gaan, misschien zou die open zijn. Dat liet vooral Helen zich geen tweede keer zeggen. Een werknemer daar was zo vriendelijk om ons een gratis "informele" tour te bieden, en dat was weer erg leuk. Deze tour/dit bedrijf was nog mooier dan de ander. Hij liet ons zelfs proeven hoe het druivensap van een paar dagen oud, een week oud en een paar weken oud smaakte. Stiekem zou ik willen dat ze dat sap van een week oud in een wijnfles gooien, lekker zoet. Die van een paar weken oud was echt al rode wijn: niet echt mijn ding.
Daarnaast kregen we ook nog eens 3 soorten wijn te proeven nadat we het hele bedrijf gezien hadden. We hebben die man dus maar even een flinke fooi gegeven, waarna hij ons ook nog eens met zijn allen (ong. 10 man) terugbracht in zijn pickup truck!

Eenmaal terug hebben we lekker van de asado gegeten en zijn we teruggebracht naar het hostel. Daar zouden we even een dutje doen om daarna uit te gaan, de avond ervoor waren we er namelijk weer achter gekomen hoe laat ze hier in Argentinië uitgaan. Om 2:00 's nachts werden we wakker en besloten Helen, Roos en ik de stad in te gaan. Toen de Irish Pub waar we donderdag ook even hadden gezeten ging sluiten, kregen we te horen dat "La Reserva" wel een leuke plek was om onze avond te vervolgen. Uiteindelijk kwam we rond 6:00 weer in het hostel aan.

Zaterdag hadden we gepland voor een dagje warmwaterbronnen. Erg mooi en hoewel het niet zo heel lekker weer was, was het water gelukkig wel erg lekker (misschien zelfs des te lekkerder). We kwamen daar ook Cristina en Andrea weer tegen. Uiteindelijk zijn we naar het hostel teruggegaan en daar nog even gezeten, voor we weer naar de terminal zouden gaan om terug te keren naar Córdoba.

Onze plekken in deze bus waren nog beter dan die van de terugreis. Bovenin, helemaal vooraan. Ideaal. Er werd een film gestart (American Sniper, spaanse ondertiteling dus daardoor gelukkig engelse audio) die ik en Helen zo goed als af hebben gezien. Ik moet toegeven dat mijn ogen op het einde soms dichtvielen en ik daardoor een aantal stukjes heb gemist, waaronder de laatste 5 minuten ofzo (de belangrijkste) , maar dat kijk ik nog wel een keer terug. Verder mooie film. Daarna goed kunnen slapen in deze bus.

Zondagochtend kwam ik aan bij het gastgezin en kon ik snel gaan douchen, want we zouden al vrij snel weer weggaan. Het was immers alweer Paaszondag! We gingen lunchen met een groot deel van de familie van Nora en Daniel. Ze hadden een asado aangeslingerd en wat salades klaargemaakt. Het was allemaal erg lekker, maar ook erg veel, en over alles zeiden ze: "Probá, probá", dus toch maar weer een stukje proberen. Uiteindelijk kregen we ook nog een apart dessert wat eigenlijk best lekker was (ik denk dat het budín de pan was, maar weet het niet zeker meer). Uiteindelijk zag Nora blijkbaar dat Lidi en ik vrij moe waren, want zonder dat een van ons iets gezegd had, besloot ze ons naar huis te brengen en bleven ze zelf nog even daar. Op zich was dat helemaal geen slechte zet, zo heb ik even flink wat kunnen slapen en uitrusten.

Vandaag is het weer maandag en hier bestaat Tweede Paasdag niet, dus gewoon weer lessen gehad. Geen nieuwe studenten deze week. Waarschijnlijk krijgen we vanaf morgen een andere docent, om het af te wisselen. Op zich vinden wij dat wel fijn, soms is onze docent een beetje bijzonder en vergist ze zich bijvoorbeeld vrij vaak in haar uitleg. Verder heb ik net even een videochat gehad met de groep die bij Robèr zit. Ik vind het wel jammer dat ik kermis mis hoor! Maar ik heb nu toch even kunnen zien hoe het daar is en een klein beetje sfeer meegeproefd, dus dat is wel fijn.

Dat was het voor nu, besos de Argentina!

Salsa, Alemania pequeña y clases de español

Jaaaa vanavond gaan we naar Mendoza! Morgenochtend zullen we aankomen. Heb er zin in, ben benieuwd.

Sinds vrijdag heb ik natuurlijk weer een aantal dingen beleefd. Zaterdag hadden Roos en ik besloten mee te gaan met een gratis stadswandeling, om nog meer van de stad te kunnen zijn. Hij zou 2,5 uur duren, maar met Argentijnse tijden volgens mij: we vertrokken rond 11:15 en waren rond 15:00 klaar. We wilden daarna eigenlijk nog even het park opzoeken, maar dat is aan de andere kant van de stad en Roos had geen buskaart bij zich. Noem ons lui, maar dat was even teveel van het goede geweest qua wandelen.
's Avonds gingen we samen met Roos' "gastmoeder" en een vriendin van haar naar een salsa-avond. Het begon 23:00, dus natuurlijk zijn wij er rond 23:00. Daar bleek dat de meeste mensen pas rond 02:00 zouden komen en het feest dan pas begon. Weten wij veel. We hebben het even afgewacht (aan een tafeltje, beetje praten) omdat het superrustig was, maar om ongeveer 01:45 begon er een show van dansers. Dat was wel heel mooi om te zien. Daarna begonnen er eindelijk wat mensen te dansen, maar toen zijn we eigenlijk naar huis gegaan, aangezien we de volgende dag ook nog een plaatsje wilden bezoeken en slaap nodig hadden.

Zondag waren we naar Villa General Belgrano, wat aan ons omschreven werd als "klein Duitsland". Ze vieren daar bijvoorbeeld Oktoberfest! Eigenlijk hadden we er dus in oktober moeten zijn, maar het was wel heel leuk om te zien dat ze daar in een plaatsje in Argentinië allemaal huizen hebben in Duitse/Oostenrijkse stijl. Ik zal er wel wat foto's van plaatsen. Tijdens onze wandeling (valt ook op een aantal foto's te zien) hadden we gezelschap van een hond. Die lopen je hier vaak een heel stuk achterna, heel leuk om mee te maken haha. Deze heeft ons zeker ongeveer een halfuur gevolgd door heel het dorp, zelfs bij een terrasje. Totdat een andere hond zijn aandacht trok en hij wegsprintte, helaas.
Toen ik zondagavond thuiskwam was mijn nieuwe kamergenote gearriveerd! Ze heet Lidiana (oid), maar ik mag Lidi zeggen want dat is makkelijker zegt ze. Ze is Braziliaans en erg aardig. Het is wel grappig dat ik ook met haar gedwongen wordt Spaans te praten, aangezien blijkbaar geen enkele Braziliaan Engels spreekt.

Maandag hadden we weer gewoon les (Lidi blijkt de enige nieuwe student te zijn deze week) en ben ik nog even meegegaan met de stadswandeling, omdat Lidi anders de enige was en ze nog niet wist hoe ze naar huis moest komen. Deze week hadden we overigens extra lessen 's middags, maandag en dinsdag 1,5 uur extra en woensdag 1 uur, in verband met de twee vrije dagen waarvan ze er zo één willen compenseren.

Maandag kreeg ik ook een berichtje van Antonela, mijn Argentijnse internetvriendin, dat ze dinsdag en woensdag in Córdoba zou zijn. We hebben toen afgesproken om dinsdag na school af te spreken (wel jammer dat we juist deze week extra lessen hadden, maarja). Dus om 16:00 ging ik naar plaza San Martín en daar was ze dan. Het klikte meteen, het was voor mij heel raar om Nederlands te praten met een Argentijnse en ze kan het goed! Niet normaal. We zijn even naar een winkelcentrum geweest in de stad en hebben daar bij een cafetariaatje wat gedronken, gegeten en heel veel gekletst. Ze had alfajores santafesinos mee (uit Santa Fe), heel anders dan de andere die ik heb geprobeerd, maar ook erg lekker. Ze hebben iets van bladerdeeg in plaats van koek en een suikerlaagje in plaats van chocolade. Uiteindelijk was ik pas 21:00 thuis, dus het was een geslaagde middag. Lijkt me heel leuk om haar in Nederland ook op te zoeken (ze komt binnenkort voor 7 maanden naar Nederland).

Vandaag, woensdag, staat in het teken van inpakken en wegwezen. Even laatste dingen regelen zometeen, inpakken, en op de bus stappen naar de busterminal om de bus naar Mendoza te pakken. Of zoiets. Zondagochtend ben ik terug in Córdoba!

Casi una semana en Córdoba

Op het moment ben ik wat foto's aan het plaatsen. Ik heb er niet veel (gelukkig, want uploaden duurt een eeuwigheid), voornamelijk omdat ze je hier toch wel erg waarschuwen voor zakkenrollers en dergelijke, dus je telefoon niet te vaak uit je tas pakken en er niet te opzichtig mee rondlopen.

Dus. Laatste stand van zaken: zoveel heb ik de laatste dagen niet beleefd, haha.

Dinsdag, na het schrijven van de blog, ben ik naar huis gegaan. Ze vroegen direct of ik mee ging naar de supermarkt, maar daar had ik niet zo'n zin in, dus ben thuis gebleven. "Even" met Koen gebeld.

Woensdag is de dag van museumtours. Onze lessen eindigen altijd rond 13, en de trip naar het museum was pas om 15:30, dus Roos (de Nederlandse meid in mijn klas) en ik zijn na de les lekker wezen lunchen in de stad (aantal foto's gemaakt onderweg), lekker een grote hamburger gegeten. Daarna gingen we met een hele groep naar het museum van antropologie. Daar heb ik wel behoorlijk wat foto's gemaakt. Kijk maar wat je ervan begrijpt, dat was ik daar ook aan het doen.
Toen ik die dag thuiskwam was Nora bezig iets van zelfgemaakte zonnepanelen te maken (?) met een of andere man. Die at ook mee. Ik weet eigenlijk nog steeds niet wat hij van hun was...

Gisteren was het donderdag. Tijdens de les kwam iemand van school binnen om te zeggen dat er 's middags een les over "cuarteto" was, blijkbaar dé muzieksoort van Córdoba. Tussen de lessen en de muziekles, hebben Roos en ik op school geluncht. Ik had empanadas, deze waren lekkerder dan vorige keer. Empanadas zijn trouwens bladerdeegdingen die gevuld zijn met vlees of groente of kaas, wat je ook maar kan bedenken:

--- Roos kwam woensdag trouwens samen met Thays (Braziliaanse meid) met het idee om iets van het land te zien, aangezien we komende week (in verband met Pasen) al vanaf die donderdag vrij van school. Mooi lang weekendje dus. Het leek ons wel leuk om Mendoza op te zoeken. Als wij woensdagavond de bus pakken, kunnen wij daar donderdagochtend zijn en zouden we zaterdagavond terug kunnen gaan om paaszondag in Córdoba mee te maken.

Donderdagavond heb ik daar even met Nora over gepraat. Ze pakte er een boek bij, een soort woordenboek op het gebied van geografie en historie. Daarin stonden van verschillende landen ook kaartjes, zodat ze me kon laten zien wat mooi was om te zien in de omgeving. We hebben toen lekker even gekletst over Argentinië, Europa, afstanden hier in vergelijking met daar (zó'n groot verschil), etc. Ook Nederland stond in het boek! Natuurlijk heb ik even aangewezen waar ik woon, en heb ik haar gevraagd om Schouwen proberen uit te spreken, hehehe.

Vandaag, vrijdag, hadden we een lunch met de hele school. Voor een aantal was het de laatste dag, onder andere voor Marit (de andere Nederlandse). Zij gaat nu onderweg naar Colombia! Verder zijn Roos en ik eigenlijk vooral bezig geweest met het zoeken van een plek om bustickets te kopen voor naar Mendoza. Helen (de Engelse meid) heeft besloten met ons mee te gaan, en een vriendin van haar ook. Thays vindt het uiteindelijk te duur, helaas. Toen we een busticketverkooppunt hadden gevonden, bleken we er niet met pinpas te kunnen betalen en de plek waar dat wel kon, was gesloten tussen 13 en 16:30... lekker weer. Tot nu toe dus nog niet geslaagd wat betreft bustickets.

Laterrrr en veel besos van mij!

Hola!

Zo. Where to begin. Toen ik gisteren zat te bedenken wat ik allemaal zou schrijven, ging ik zomaar in Spaanse termen denken. Moet je nagaan.

Afgelopen zaterdag begon na lang wachten dan eindelijk mijn avontuur. Voor het eerst buiten Europa, naar Argentinië zelfs! We gingen lekker vroeg opstaan om op tijd op Schiphol te zijn en toen kon ik gaan met die banaan. Via Madrid en Buenos Aires, op naar Córdoba. Het ging allemaal heel goed, en hoewel het soms beetje lang wachten was viel het allemaal hartstikke mee.
Dat ik nog nooit buiten Europa ben geweest bleek trouwens maar weer toen ik het vliegtuig in Madrid instapte. Mooie stoelen, ieder een eigen schermpje met films en spelletjes, en op iedere stoel lag een deken, kussentje en koptelefoons tot je beschikking. Ik vond het stiekem best luxe, maar het bleek wel erg fijn om vermaak te hebben en een beetje lekker te kunnen slapen.

Uiteindelijk kwam ik zondagmorgen in Córdoba aan. De airport-pickup bracht me "keurig" naar mijn gastgezin. Ik had al gelezen dat je lef moet hebben om hier als buitenlander in een auto te rijden: nou inderdaad. Ze rijden behoorlijk raar, maar op een of andere manier lukt het ze wel allemaal.

Mijn gastgezin leek me niet echt te verwachten. Net als ik, aangezien ik andere mensen en een ander huis verwachtte. Dit blijkt te komen door een noodsituatie in het andere gezin. Deze mensen heten Nora en Daniel. Vooral die zondag was het moeilijk voor mij ze te verstaan met hun accent, Nora spreekt de "ll", de "y" en de "rr" soms vrijwel hetzelfde uit.. Achja, het gaat wel steeds beter gelukkig en vanaf maandag had ik lekker afleiding op school. (De cadeaus zijn zondagavond trouwens in goede orde ontvangen!)

Maandagmorgen moesten we vroeg op, want we moesten de bus hebben van 7 uur. Ik moest pas om half 9 op school zijn voor een niveautest en we waren er daarom wel behoorlijk vroeg. Het is blijkbaar geen anderhalf uur reizen.. Maar uiteindelijk was het zover en kwam ook een ander meisje aan. Zij is Duits en sprak voornamelijk Engels, omdat haar niveau Spaans nog te laag is. Samen konden we naar binnen en al kletsend maakten we de test. Ondertussen waren er nog een jongen uit de US en een Braziliaanse vrouw binnengekomen voor de test.
Toen de test nagekeken was, kregen we te horen in welke klas we zaten. Ik zat als enige van de nieuwe studenten bij Vanessa. In de klas bleek de groep van Vanessa te bestaan uit vier Braziliaanse meiden en ik. Ik weet nog steeds niet altijd of ze spaans of portugees praten. Engels of Nederlands in ieder geval niet, haha.
In de pauze bleken er tussen alle studenten behoorlijk veel Brazilianen te zitten. Daarnaast waren er de Duitse meid, de Amerikaanse jongen, één Nederlandse, en één Engelse. De jongen, Justin, bleek te hebben gevraagd of hij een niveau hoger kon, dus na de pauze kwam bij ons in de klas. Dat was voor mij wel erg fijn, om iemand in de groep te hebben die ook niet Braziliaans is en wat meer op mijn niveau zit (die meiden lijken het behoorlijk goed te kunnen, maar wie weet praten ze soms gewoon portugees).
De les was af om 14:00, waarna we met de "nieuwelingen" empanadas kregen aangeboden als welkomstlunch. We zaten gezellig met zijn vieren te kletsen en als wij tot 16:30 bleven wachten, konden we mee met een stadswandeling. Alleen Justin en ik bleven daarvoor. Ondertussen hadden de Braziliaanse meiden extra les tot 16:00, en een aantal van hen besloot mee te gaan. We waren daardoor evengoed met een leuke groep op pad tot ong 18:00.
Hierdoor was ik wel pas 19:00 thuis... Behoorlijk moe. Maar vanwege problemen met een lokale simkaart wilden Nora en Daniel nog even langs hun dochter, dus daar gingen we vrijwel direct heen. Ook Nora's zus en haar gezin waren daar. Die waren allemaal erg aardig, en gastvrij. Na ongeveer een uur gingen we naar huis om te eten. Ja, ze hebben hun avondeten hier rond 21:00 ofzo, haha. Lekker laaaat.

Dinsdag, vandaag, hoefde ik gelukkig pas om 9:00 op school te zijn (net als alle komende schooldagen), dus kon ik later mijn bed uit. Toen de les begon bleek er weer een nieuwe meid in onze klas te zitten, die Nederlands bleek te zijn! Daarmee kan ik het wel goed vinden, en na de lessen hebben wij samen een pinautomaat voor haar gezocht (niet helemaal gelukt) en lunch gehaald (pizza para mi, y empanadas para ella). Dat hebben we lekker op school opgesmikkeld. En nu ben ik hier.

Overall gaat ik dus lekker mijn gangetje.
Muchos muchos besos, Kayley

P.S. Als ik weer genoeg beleefd heb (en tijd heb), komt het volgende verhaaltje. Wie weet hoe lang dat duurt. Ik houd jullie op de hoogte!